De rode kweekvariant die doorgaans van fish farms uit Thailand en omstreken komt, wordt op zoetwater gekweekt. In de endemische gebieden in de bovenste regionen van Zuid-Amerika waar dit soort een verspreidingsgebied kent, komen meerdere kleurslagen voor. Ook een rode morph komt er voor (nu zal dat rood overigens meer op oranje lijken als echt rood maar toch... ). Het merendeel komt hoofdzakelijk voor in brakwater.
Wat de gekweekte versie uit Azië aangaat, die kunnen idd op zoetwater worden gehouden doch heb ik wel opgemerkt dat er wel degelijk een zoutbehoefte om de hoek komt kijken bij de gekweekte variant als ze op een bepaalde leeftijd komen. Heb ze ooit in 2 gescheiden bakken gehouden en waarvan 1 zoutwater en 1 brakwater. Het scheelt echt wel in de levensduur als je ze op brakwater houdt. Ik hou deze soort al jaren en het is jammer dat er vaak door de commercie gesteld wordt dat dit een gemakkelijke vis is om te houden en wordt dan in de regel vergelijkbaar gesteld met een gup qua leefomstandigheden. Praktisch de meeste micropoeciliasoorten hebben een gebruiksaanwijzing om ze goed te houden. Bij mij wordt er gewoon nakweek geleverd.
Het is een bijzonder interessant visje waarvan het nog enigszins discutabel is of we deze levendbarende tandkaper resoluut onder de superfoetatieve eierlevendbarenden moeten rekenen of niet. Er komt nl. geregeld voor dat ook micropoeciliasoorten een gefaseerde zwangerschap kent. Ik heb er wel een artikeltje over geschreven in één van de kwartaalbladen van Poecilia Nederland, waarbij er een link is gemaakt naar een artikel waar o.a. David Reznick zich mee gebezigd heeft. Ik had hiervoor dan ook specifiek contact gezocht met deze amerikaan.
Ik ben tussen alles door ook nog al een tijd bezig met een hybrideproject. De F1 zwemt reeds in de bak rond als volwassen vissen. Het hybrideproject met micropoeciliasoorten heb ik in het verleden reeds eerder bewerkstelligd en heb er vruchtbare nakomelingen van gehad. Doch zeer sterk waren ze toen niet. Na zo'n half jaar had je qua levensduur er alles wel mee gezegd. Doch dit keer heb ik het hernieuwde project via een betere selectie opgestart. De mannelijke nakomelingen zijn opvallend beter qua bouw t.o.v. een aantal jaren terug. Meer details zal ik op mijn eigen website t.z.t. weergeven m.b.t dit project. Ben dit project weer begonnen om te weerleggen dat hybriden tussen micropoeciliasoorten en guppen of zelfs endlers niet onvruchtbaar zijn wat zo vaak wordt beweerd.
